گروه آموزشی ادبیات متوسطه دوره دوم استان آذربایجان غربی

waz.adabiyat@chmail.ir

وبلاگ گروه زبان و ادبیات فارسی آذربایجان غربی ، راهی برای تجربه لذت ادبیات

اسم مصدر و انواع آن

چهارشنبه, ۹ فروردين ۱۳۹۶، ۰۹:۰۶ ق.ظ


علاوه بر مصدر، اسمهایی نیز در فارسی هستند که با اینکه نشانه‌های مصدری ندارند، ولی حاصل معنی و مفهوم مصدر را می‌رسانند؛ مانند دانش، ستایش، دیدار، خنده، آزادی، آزادگی 

دانش ← دانستن 

ستایش ← ستودن  

دیدار ← دیدن و...

این گونه واژه‌ها را اسم مصدر یا حاصل مصدر می نامند.

معروف ترین اقسام و نشانه‌های اسم مصدر عبارتند از:


ِش در آخر بن مضارع:

خواهِش، کاهِش، جوشِش



–ِشت درآخر بن مضارع:

بُرِشت، کُنِشت، خورشت.


ـ ار در آخر بن ماضی:

رفتار، گفتار، کردار



های بیان حرکت در آخر بن مضارع:

خنده، گریه، مویه



ی در آخر صفت و گاهی اسم و به ندرت کلمات دیگر:

نزدیکی، دوری، خوبی


*

اگر کلمه به‌های بیان حرکت ختم شود به جای ی به آخر آن، گی افزدوه می‌گردد:

تشنه ← تشنگی/ ورزیده ← ورزیدگی



ان در آخر بن مضارع برخی از فعلهای مرکب و به ندرت در آخر فعل ساده و یا اسم:

آشتی کنان، عقد کنان، راه بندان


یّت در آخر بعضی از اسم ها و صفت های عربی:

مدیریّت، فاعلیّت، اسلامیّت، انسانیّت



بن ماضی فعل به تنهایی یا همراه کلمه یا جزء دیگر:

ساخت، رسید، عقب‌گرد

@waadab2

بن مضارع یک فعل یا دو فعل جداگانه:

گریز، ورانداز، گیرودار



بن ماضی یک فعل با بن مضارع همان فعل یا فعلی دیگر:

جستجو (= جستجو)، گفتگوی (=گفتگو(،



بن ماضی یا مضارع فعل به اضافه پسوند ان:

ساختمان، سازمان، زایمان ← بخش فعل (بن ماضی- بن مضارع(


از تکرار ساخت امر یک فعل یا ترکیب ساخت امر دو فعل جداگانه:

بزن بزن، بُکش بُکش، بده‌بستان


  • ادبیات متوسظه

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی