ریشه یابی کلمات

ریشه واژه «جوراب»

«جِر» در زبان فارسی ریشه ایست که «قرینه بودن» و «جوربودن» را می رساند که در ابتدا «گِر» تلفظ و بعدا به «جِر» تغییرصامت داده است. «جوراب» یا «گوراب» یعنی پوشش دارای جور یا قرینه که درابتدا به معنی پاپوش مانع نفوذ آب استفاده می شده است.

به واژگان دیگری که ازبن واژه ی “جر” درست شده است توجه فرمایید:

پنجره= پن (قابل بستن) + جره (داری قرینه)

جاری= به معنای قرینه ی همسربرادر

گاری= داری چرخهای قرینه

گور= حیوان دارای خطهای قرینه

گور= مدفن های در یک ردیف و دارای قرینه

انجیر= دارای دانه های جور و دارای قرینه

آجر= خشتهای دارای جور و همسان (آجور)

جردادن= به درازا نصف کردن و قرینه دار کردن پارچه

زنجیر= حلقه های دارای همسان و قرینه

جار= چراغ چندشاخه د ارای جور و همسان

جیره= غذای دارای اندازه های یک جور یا در وعده های یک جور

منبع » ویار