رابعه بلخی از زبان عطار
رابعه بلخی، ملقب به «زین العرب» نخستین شاعر زن عارف فارسی
گوی است. وی دختر کعب، امیر بلخ و از اهالی قزدار، معاصر رودکی در دوران
حکومت سامانیان بود. براساس منابع موجود، عطار نیشابوری شرح حال او را در
۴۲۸ بیت شعر در الهی نامه خود آورده است. روایت عطار به بخشی از زندگی
رابعه بعد از دوران مرگ پدرش تا مرگ تراژیک خود رابعه می پردازد .
"رابعه" داستان زنی ایرانی است که در یک مثلث مردانه پدر، برادر و معشوق اسیر میشود.